Дар ин дунё дигар будан нахоҳам,
Гунаҳгору пареши нимароҳам.
Хатое ногаҳон моро ҷудо кард,
Ҷудоиро миёни мо Худо кард.
среда, 24 февраля 2010 г.
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Агар пиромуни ашъори Адибаи Азиз ҳич ҳарфе рӯйи забон наёвараму танҳо як ибора гӯям бас: БАЪД АЗ ФУРӮҒ. Оре, бо он ҳама хоксории мо ӯ Фурӯғ ва ҳатто идомаи дардҳо, ибораҳои монову зебо ва нонавиштаи шояд Фурӯғ бошад. Ҳар чӣ бошад, набошад Адибаи Азиз аст.
Инак ба ҳаводорони шеъри ноби порсӣ чакидаҳои тозаэҷоди шоираи навпардозу навгуфторро пешкаш менамоем. То худ мутолиа намоянду хулосаи возеҳ бароранд, ки воқеан маъниҳои бикру ибораҳои дӯшизаро дар майдони сухангустарӣ офарида тавонистааст.
Набиюллоҳи Суннатӣ
Комментариев нет:
Отправить комментарий