Акси ӯ дар пеши чашмонам,
Атри ёдаш бо сабо омехт.
Аз хаёли рафтани ёрам,
Қатраҳои ашки ҳиҷрон рехт.

Менавозад оҳи ғамнокам,
Ишқ ин дорад раҳовардам.
Ахтарон ғамнома мехонанд,
Байтҳо аз номаи дардам.

Бӯсаҳояш нақш дар лабҳо,
Ҳарфҳояш рӯи дафтарҳо.
Ёдгори ишқ ҷуз ин нест.
Номаҳо дар боли кафтарҳо.

Дар утоқи сард танҳоям,
Дар ниҳони сина ғам дорам.
Ошиқонамро пас аз ин ранҷ.
Бо ғами дерина бигзорам.

Зиндагӣ афсонаи ҳиҷрат,
Бо ғарибе ишқ чун бошад?
Эй Худо, аз умр безорам,
Ишқ бедоди ҷунун бошад.

Кай равад ин мояи ҳастӣ,
Оҳ, ин ҳангомаи рӯъё.
Мебарад бо худ маро рӯзе,
Мебарад аз дори ин дунё.
9.12.2007, Москва