ПАСИ ПАНҶАРА

Туӣ саргарм ба ғам ҷои дигар,
Ману ин хона муаммои дигар.
Ту ғариб астӣ ба кошонаи хеш,
Паси ин панҷара дунёи дигар.

Паси ин панҷара мерезад барф,
Ҳар киро ҳаст шитобе чун гург.
Бод ҳар лаҳза ба гӯшам хонад:
-Шаҳри бегона, китобест бузург.

Паси ин панҷараам омада боз,
Ҷуфти ин кафтари ваҳшӣ ба ниёз,
Медиҳам резаи нонаш ба мурод,
То бувад ишқи туам банданавоз.

Паси ин панҷара дунёи дурӯғ,
Қуфли ин хона, ба паймони ту буд.
Рӯи авроқи дилам ҳарфи ҷафо,
Қиссаи васли ту, ҳиҷрони ту буд.

Оҳ, дар сина маро ишқи ту буд,
Паси ин панҷара ғамҳои дигар.
Бо ту гар шодаму аммо дар дил,
Мекашам ранҷи ситамҳои дигар.

Паси ин панҷара ҳар субҳи Худо,
Дили пурхуни туро мебинам.
Ман зи ҳар шохаи миҷгони алам,
Донаи,
Қатраи,
Шабнами,
Ашки туро мечинам!
8.02.2008, Москва.