среда, 24 февраля 2010 г.

БОЗГАШТ

Омадам! Боз омадам! Боз омадам!
Бе ғаму дарду аламҳои куҳан.
Дар лабонам мавҷҳои хандазор,
Дӯст медорам туро хомӯш ман!

Тифли ту бозича мехоҳад зи ту,
Дар канорат дилрабои дигаре,
Аз чӣ рӯ, охир туро ошиқ шудам?
Пеш аз ин кардам хатои дигаре.

Аз канори шаб гурезонам кунун,
Занги танҳоӣ диламро хаста кард.
Барфҳои нуқрагин нақши ғаманд,
Хона гарм асту дилам сард аст, сард.

Омадам, то боз бинвозам туро,
Боз мехоҳам, ки озорам диҳӣ.
Ранҷҳои ман муҳаббатҳои туст,
По ба рӯи қалби хуншорам ниҳӣ!

Комментариев нет:

Отправить комментарий