БАЪД АЗ ИН

Ҳар қадар нози туро бардорам,
Меҳри ман дар дили ту ҷо нагирифт.
Ман аз ин ишқ чӣ дилхаста шудам,
Ҳавасам дарди таманно нагирифт.

Баъд аз ин ашк шабохун назанад,
Баъд аз ин роҳи ту дигар бошад.
Дили бечораи ман ғамдор аст,
Ёри дилхоҳи ту дигар бошад.

Ёдҳои ту сароғози алам,
Гули умеди хазонгаштаи ман.
Бояд аз ёд канам буду набуд,
Ғами дерина, ниҳонгаштаи ман.