среда, 24 февраля 2010 г.

Дар ғуруби офтоби ишқи ту,
Осмони навҷавонӣ лолагун.
Бе пару бол аст мурғи орзу,
Дар навояш оҳ, қалбаш пур зи хун.

Рӯзгоре маст будам аз фараҳ,
Бехабар аз ишқ дидам дардро.
Менадонистам баҳои неку бад,
Ҳиллаҳои қисмати номардро.

Оҳ, ин дам ғам гаронӣ мекунад,
Ин дили бечораам шайдои ту.
Ишқи ман ёди ҷавонӣ мекунад,
Чун кунам, эй дӯст, нопайдоӣ ту.

Комментариев нет:

Отправить комментарий