Модар

Модар, баҳори сабзу гуворои ман, туӣ,
Хуршеди бомдоди мусаффои ман, туӣ.
Пажмурда аст бе ту гули рӯзгори ман,
Модар, бақои маънии дунёи ман, туӣ.
Гаҳвораи умеди замину замон ба даст,
Дар лаб суруди аллаи шевои ман, туӣ.
Ҷонам фидои номи туву як дуои ту,
Сарфи калому ҳарфи алифбои ман, туӣ.
Эй, аз ту эътибори ду олам ба ҷовидон,
Имрӯзи ман, саодати фардои ман, туӣ.