ТИРАМАҲ

Тирамаҳ шуд…
Фасл месозад, ки дорад аз баҳори ишқ.
Баргҳои заъфарони ёдҳоро,
Дар баҳои ишқ.

Осмонаш тирагун шуд,
Абри боронаш,
Ашк меборад ба ёди рӯзгоре.
Балки ин чашмони ман буданд,
Ин ки меборанд ашки интизорӣ,
Дур аз оғӯши ёре.

Тирамаҳ шуд,
Фасл карду фасли сард омад.
Зиндагӣ номард омад.
Дар равоқи хонаи ман монд ҳайрон,
Бе парасту лонаи урён.
Мурғи бахтам…
Тифли ишқам рафт гирён…
Боз меояд баҳорон.