СОЯҲОИ ҒАМ

Сояҳои ғам ба рӯи дафтарам,
Аз туву аз ишқи бефарҷоми ту.
Ман ба ҳар як тори мӯят ошиқам,
Созгори сарнавиштам номи ту.

Модарам як рӯзи сарди барфбез,
Баҳри ишқат духтаре тавлид кард.
Шеърҳои ишқи моро бедареғ,
Зарнавишти зарҳали хуршед кард.

Хоб мебинам туро, гар хоб нест,
Ҳар чӣ мебинам ба шаб, рӯзам сияҳ.
Дилсиёҳам аз туву аз ишқи ту,
Рехт бар домони ман ранги гунаҳ.

Рафтиву бо худ набурдӣ ёди ман,
Гиряҳоям тӯшаи роҳи ту шуд.
Рафтӣ гар бо дилрабои дигаре,
Чун Адиба ёри дилхоҳи ту шуд?